Na ostatnim EMC World ogłoszono, że EMC idzie w stronę Open Source. W wyniku tej nowej strategii, produkty takie jak ScaleIO i ViPR zostały przekazane społeczności. W tej chwili możemy za darmo zainstalować sobie i przetestować obydwa rozwiązania. Czym tak naprawdę jest ScaleIO? Jest to uniwersalne rozwiązanie które może pracować pod kontrolą Linuksa, Windows oraz VMware i jest przeznaczone do dużych środowisk. Oferuje ogromną skalowalność i wydajność, jeśli wierzyć EMC, przy odpowiedniej liczbie hostów jest to najwydajniejsza, definiowana programowo, przestrzeń dyskowa na świecie (Converged Server SAN). Na tym Blogu instalacja i konfiguracja EMC ViPR była już opisywana. W tym artykule zajmę się instalacją ScaleIO w naszym testowym klastrze złożonym z trzech serwerów HP DL380 (z lokalnymi dyskami) pracujących pod kontrolą vCenter 6.0. Całą procedurę można też z powodzeniem przeprowadzić z wykorzystaniem dowolnych dysków (np. iSCSI) lub w środowisku typu Nested ESXi.
Instalację zaczniemy od zarejestrowania w vSphere Web Clien pluginu ScaleIO. W dokumentacji do ScaleIO brakuje jednej informacji, zanim przystąpimy do instalacji, musimy ustawić w systemie zmienną JAVA_HOME (na tym etapie jest absolutnie kluczowa). Wymagana jest Java 64-bit w wersji 6 w górę. Następnie uruchamiamy vSphere PowerCLI, przechodzimy do katalogu ze skryptem instalacyjnym i uruchamiamy go. W momencie wybrania instalacji w tle uruchamiany jest serwer Tomcat z którego zostanie pobrany i zainstalowany plugin, wygląda to tak:
Po zarejestrowaniu pluginu musimy się wylogować z vSphere Web Clienta i ponownie zalogować (dopiero ten krok wyzwoli instalację pluginu). Zanim tego nie zrobimy, nie naciskajmy ENTER w skrypcie (zgodnie z wyraźną informacją podaną na ekranie.) Gdy upewnimy się że plugin jest zainstalowany, to przechodzimy do następnego etapu, czyli załadowania template SVM.
Procedura załadowania Template przedstawia się tak:
Kolejny krok to instalacja sterownika ScaleIO Data Client (SDC) na każdym z ESXi. Jest on dostarczany jako standardowy VIB i może być zainstalowany ręcznie, poprzez vSphere Update Manager lub bezpośrednio z poziomu pluginu ScaleIO. Po wejściu do pluginu wybieramy opcję “Install SDC on ESX” i wybieramy nasze hosty. I teraz uwaga, SDC do poprawnego działania wymaga VMKernel w sieci w której będzie synchronizował dane z innymi SDC (na tym etapie nie musimy jeszcze go dodawać).
Po zainstalowaniu SDC każdy host musi zostać zrestartowany. Dlatego ja sugeruję użycie Update Managera. W tym momencie jesteśmy gotowi do zainstalowania środowiska ScaleIO. Zanim jednak uruchomimy właściwy kreator, wejdźmy do ustawień zaawansowanych i włączmy te dwie opcje:
Preferowaną metodą dostępu do dysków lokalnych w ESXi przez ScaleIO VM (SVM) jest RDM. Jeśli nie jest to możliwe (np. nasz kontroler RAID nie wspiera RDM) to na dysku lokalnym zakładany jest VMFS a na nim VMDK (Eager Zeroed, jego stworzenie trwa bardzo długo, pamiętajcie o tym!) który jest podpinany do maszyny. Istnieje też trzecia, nieoficjalna metoda, czyli podpięcie do SVM mapowanego pośrednio RDM. Jeśli nie zaznaczymy ww. opcji to w kreatorze instalacji środowiska ScaleIO dyski będą niedostępne. Zanim w kolejnym kroku uruchomimy opcję “Deploy ScaleIO Environment” (pojawi się to w kolejnej części ze względu na sporą liczbę ekranów) krótka dygresja na temat tego, co zostanie zainstalowane na każdym hoście.
ScaleIO Virtual Machine to appliance który jest nośnikiem usług. Na każdym hoście pojawi się minimum jeden SVM jednak każdy będzie spełniał trochę inną rolę. Podstawową rolą jest oczywiście komponent ScaleIO Data Manger (MDM). Jest to usługa zarządzająca metadanymi i działa w klastrze składającym się z trzech nodów – Primary MDM, Secondary MDM i Tie-Breaker. Tie-Breaker to świadek który ma zapobiec błędowi typu split brain gdy nastąpi awaria w naszym klastrze. Następną usługą jest ScaleIO Data Server (SDS) zarządzający pojemnością i dostępem do danych poprzez ScaleIO Data Client (SDC). Ostatnią usługą jest ScaleIO Gateway Installation Manager (IM) instalowaną jako osobna maszyna SVM. Usługa IM sprawdza całe środowisko przed wykonaniem operacji typu rozszerzenie lub upgrade.